Ayçiçeği tohumları, Kuzey Amerika'ya özgü büyük çiçekli bitkiler olan ayçiçeği tohumlarıdır.Birçok insan dünya çapında bir atıştırmalık olarak ayçekirdeği yer ve ölçülü olarak yendikleri ve çok fazla tuzlanmadıkları sürece makul derecede besleyici besin takviyesidirler.Ayçekirdeği ayrıca kuşlar için tohum karışımlarında kullanılır ve kuş yemliklerinde veya evcil kuşların yemlerinde görünebilirler.Çoğu pazar, genellikle hem kabuklu hem de kabuksuz formda ayçiçeği tohumları satar ve genellikle iz ve fındık karışımlarında dolgu maddesi olarak kullanılır.
Ayçiçeği veya Helianthus annuus, küçük güneşlere benzeyen büyük, parlak sarı çiçekler üreten, kendine özgü bir yıllık bitkidir.Çiçekler, basit yapraklara sahip uzun saplarda büyür ve ideal büyüme koşullarında üç metre yüksekliğe ulaştıkları bilinmektedir.Aslında, bir ayçiçeğinin başı, her biri kuru bir kabukla çevrili bir çekirdeğe dönüşen, sıkıca sıkıştırılmış küçük çiçeklerden oluşur.Bu arada, tohumların dizilişi matematiksel olarak öngörülebilir bir simetri sergilediğinden, ayçiçekleri genellikle doğadaki Fibonacci dizilerinin görünümünü göstermek için kullanılır.
Yerli Amerikalılar, ayçiçeği tohumlarının besin kaynağı olma potansiyelini birkaç bin yıl önce fark ettiler ve o zamandan beri onları yetiştiriyorlar.Avrupalı kaşifler Amerika'yı ilk ziyaret ettiklerinde, kendi başlarına ayçiçeği yetiştirmeye çalışmak için yanlarında tohum getirdiler.Ayçekirdeği besin kaynağı olmasının yanı sıra preslenerek yağ elde edilebilmekte ve bazı türler için hayvan yemi olarak kullanılabilmektedir.Çok amaçlı bitkiler Avrupa'da yükselişe geçti ve diğerleri arasında Van Gogh tarafından ölümsüzleştirildi.
Çoğu üretici, ayçiçeği tohumlarını kabuklarının rengine göre sınıflandırır.Tohumlar siyah, çizgili veya beyaz kabuklarda olabilir ve çizgili ayçiçeği tohumları en çok yenen tohumlardır.Açıldığında, her bir kabuk, yaklaşık olarak pembemsi bir çivi büyüklüğünde tek bir küçük çekirdek verir.Tohumlar kremsi beyaz renktedir ve yüksek protein ve birkaç temel vitamin ve mineral içerir.Yemeklik ayçiçeği tohumları, yağlık olarak yetiştirilenlere göre daha düşük yağ içeriğine sahiptir, ancak zengin bir tada sahip olmak için yeterlidir.
Pek çok insan, genellikle onları yerken kabuklarını soyup, elden çıkarmadan yer.Bu, dünyanın bazı bölgelerinde kamu hijyeni sorunlarına neden olur, bu nedenle gezginler bazen ayçiçeği çekirdeği yiyenleri pisliklerini temizlemeye teşvik eden tabelalar görürler.Birçok Akdeniz ülkesinde ayçekirdeği taze ve kavrulmuş olarak, spor etkinliklerine ve kutlamalara katılanların atıştırması için kağıda sarılı olarak satılmaktadır.
Gönderim zamanı: 24 Ocak 2022